เราเห็นว่าพระคัมภีร์บรรยาย ถึงตัวเราและผู้อื่นอย่างไร – ซึ่งเดิมทีพระเจ้าผู้สร้างสร้างเราตามพระฉายาของพระองค์ แต่พระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรูบันทึกไว้ว่าเราไม่เชื่อฟังพระเจ้าผู้สร้างอย่างไร ทำให้เกิด กิเลสขึ้นในตัวเราทุกคน เพลงสดุดีเป็นชุดเพลงศักดิ์สิทธิ์และเพลงสวดที่ชาวฮีบรูโบราณใช้ในการนมัสการ สดุดีบทที่ 14 ประพันธ์โดยกษัตริย์ดาวิดเมื่อประมาณ 1,000 ปีก่อนคริสตศักราช บันทึกว่าสิ่งต่างๆ ในปัจจุบันมองอย่างไรจากมุมมองของพระเจ้า ด้านล่างนี้คือไทม์ไลน์ที่อธิบายว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อใดเมื่อเทียบกับตัวละครสำคัญในพระคัมภีร์ไบเบิล กษัตริย์ดาวิดได้ทำเช่นนั้น พร้อมกับข้อความที่ว่า:
2 พระผู้เป็นเจ้ามองลงมาจากสวรรค์ ดูว่า
สดุดี 14:2-3
มีใครสักคนในบรรดาบุตรของมนุษย์
ที่เข้าใจและแสวงหาพระเจ้า
3 ทุกคนหลงผิดไป เขากลายเป็นคนไร้ศีลธรรมกันไปหมด
ไม่มีผู้ใดกระทำความดี
ไม่มีแม้แต่คนเดียว
วลี ‘กลายเป็นคนไร้ศีลธรรม’ อธิบายถึงเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด เนื่องจากมันเป็นสิ่งที่เรา ‘กลายเป็น’ การทุจริตหรือหลงผิดจึงอ้างอิงถึง ‘ ภาพลักษณ์ของพระเจ้า ‘ สิ่งนี้บอกว่าความเสื่อมทรามของเราแสดงให้เห็นโดยแยกตัวเป็นอิสระ ( การหย่าร้างของเรา ) จากพระเจ้า (‘ทุกคน’ ได้ ‘หันไปทางอื่น’ จาก ‘การแสวงหาพระเจ้า’) และยังรวมถึงการไม่ทำ ‘ความดี’
นึกถึงเอลฟ์และออร์ค
เพื่อให้เข้าใจได้ดีขึ้น ลองนึกถึงออร์คแห่งมิดเดิลเอิร์ธในเดอะลอร์ด ออฟเดอะริงส์และเดอะฮอบบิท ออร์คเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าเกลียดทั้งรูปร่างหน้าตา ความประพฤติ และการปฏิบัติต่อโลก แต่ออร์คสืบเชื้อสายมาจากเอลฟ์ที่ถูกเซารอนทำลาย สะท้อนความยิ่งใหญ่ ความกลมกลืน และความสัมพันธ์กับธรรมชาติที่พวกเอลฟ์มี (นึกถึงเลกาลอส) จากนั้นให้ตระหนักว่าพวกออร์คเลวทรามนั้นครั้งหนึ่งเคยเป็นเอลฟ์ที่ ‘เสื่อมเสีย’ และคุณสามารถรู้ได้ว่ามันพูดอะไรเกี่ยวกับเรา พระเจ้าสร้างเอลฟ์ แต่กลายเป็นออร์ค
ตอนนี้ในมิดเดิลเอิร์ธ เอลฟ์ไม่ได้อาศัยอยู่ร่วมกับออร์ค แม้ว่าพวกมันจะเกี่ยวข้องกันก็ตาม ความชั่วร้าย ความเสื่อมทราม และความเกลียดชังของเหล่าออร์คจะทำให้การใช้ชีวิตร่วมกับพวกมันเป็นไปไม่ได้ จะมีการทะเลาะเบาะแว้ง การต่อสู้ และการฆาตกรรมเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งขัดขวางการดำรงอยู่อันสงบสุขที่พวกเอลฟ์โหยหาอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นพวกเอลฟ์จึงแยกตัวออกจากออร์ค อาศัยอยู่ในสถานที่ที่สวยงาม เช่น ริเวนเดลล์และลอธลอเรียน ในขณะที่ออร์คมักจะอาศัยอยู่ในถ้ำมืดบนภูเขาที่มืดมน พระคัมภีร์อธิบายสิ่งที่คล้ายกัน หลังจากที่เราทำให้ตัวเองเสียหายพระเจ้าก็ทรงแยกจากเรา ดังนั้นเราจึงอยู่ในอาณาจักรแห่งความไม่เที่ยงและความตาย
ความดี ความเลว และความน่าเกลียด
ดังนั้นเราจึงมาถึงมุมมองที่เป็นประโยชน์มาก พระคัมภีร์เริ่มต้นด้วยผู้คนที่มีความรู้สึกส่วนตัว สร้างสรรค์ และมีศีลธรรมแต่ก็เสื่อมทรามด้วย ซึ่งสอดคล้องกับสิ่งที่เราสังเกตเห็นเกี่ยวกับตัวเรา พระคัมภีร์มีหลักแหลมในการประเมินผู้คน มันตระหนักถึงธรรมชาติทางศีลธรรมที่แท้จริงภายในตัวเรา แต่เราสามารถมองข้ามธรรมชาติทางศีลธรรมนี้ไปได้ง่ายๆ เพราะการกระทำของเราไม่เคยตรงกับสิ่งที่ธรรมชาตินี้ต้องการจากเราเลย แต่ความเข้าใจที่ชาญฉลาดที่สุดของผู้คนจะพูดถึง เรื่องพิษสามประการกิเลส ( ความคิดที่ผิด) และตัณหา(สิ่งที่แนบมา) ก็จะเห็นว่าเราอยู่ในทุกข์ (ทุกข์) และอนัตตา (อนิจจัง ) การเป็นทาสของกิเลสนั้นรุนแรงมากจนทำให้เราพลาดเส้นทางอริยมรรคมีองค์แปดที่ตั้งใจไว้สำหรับเรา ยังไง? เราจะมาดูสิ่งนี้กันต่อไป.